چند هفته پیش مصادف بود با بیستمین سال اکران فیلم به یاد ماندنی فارست گامپ. چقدر زود گذشت. پیر شدیم رفت… اما فارست گامپ عجب فیلمی بود. پیامی عمیق را با داستانی بسیار ساده و شسته رفته بیان کرد. واقعاً با دیدن فیلمهایی مثل این است که مفهوم ” سینما انسان تربیت میکند” تجلی پیدا میکند. به زمان حال نگاه نکنید که با فیلمهای صرفاً سرگرمکنندهای نظیر هانگر گیمز و اَونجرز و بتمن و محافظان کهکشان، هالیوود فقط فنچها را مورد تفقد خود قرار میدهد. سینمای آمریکا همیشه هم محل ظهور فیلمهای بی سر و ته مارول و فیلمهای ضعیف و آبدوغخیاری آخرالزمانیای مثل نوح نبوده است. برای درک تفاوت همینقدر بدانید که فقط در سال 94 فیلمهای فارست گامپ و پالپ فیکشن و رهایی از شاوشنک (و البته فیلم قرمز از سه گانه کیشلوفسکی) برای دریافت اسکار با هم رقابت میکردند! … و البته از بین همه این شاهکارها، فارست گامپ اسکار و گلدن گلوب بهترین فیلم را دریافت کرد.
خلاصه ماجرای فیلم : فارست گامپ (با بازی تکرار نشدنی و مریضِ تام هنکس) آدم شوت و بیشیلهپیلهای بود که در لحظههای حساس تاریخ معاصر آمریکا حضور داشت و پیامهایی به جامعهی عقل کُلهای آمریکا میداد که مغزشان سوت میکشید. بقیهاش را توضیح نمیدهم… خودتان بروید ببینید و لذت ببرید.
بگذریم… قبل از اینکه گندش در بیاید ما بیشتر از این بلد نیستیم ادای منتقدین سینما را در بیاوریم اجازه بدهید به سراغ اصل مطلب برویم. قرار است بخشی از مفاهیم فیلم فارست گامپ را برایتان عنوان کنیم. خانمهای محترم، آقایان گرامی و بقیه … هم اکنون توجه شما را جلب میکنیم به 16 درس زندگی که از فیلم فارست گامپ یاد گرفتیم :
۱- از راستگویی نترسید
فارست بدون اینکه از احدی خجالت بکشد هر چیزی که به ذهنش میرسد را بیان میکند و باعث خنده میشود – یا کمک میکند پی به واقعیتی بزرگ ببریم. بعضی وقتها صحبتهایش کمی تند است… اما به کسی برنمیخورد، چون میفهمند که فارست نه چیزی در دلش دارد و نه در مغزش.
۲- موقعیت افراد باعث ترستان نشود
برای فارست فرقی نمیکرد که دارد با یک پیرزن در ایستگاه اتوبوس اختلاط میکند یا در حال حرف زدن با رئیس جمهور کشورش است. از صداقت او در رفتارش چیزی کم و زیاد نمیشود. همان حالت ... ادامه مطلب